In januari 2020 maakten we een unieke natuurreis. Maar liefst 12 dagen doorkruisten we de Galapagosarchipel, aan boord van de Galapagos Legend.
Vrijdag 17 januari 2020
Over zeeleeuwen, Kerstleguanen, Nazca-boobies en albatrossen...
Vandaag begint het echte werk.
Vannacht voer de Galapagos Legend zuidwaarts en tegen de ochtend liggen we geankerd voor het eiland Espanola, het meest zuidelijke van de archipel.
Landingsplaats: Gardner Bay. Fijn wit zand, turkooisblauwe oceaan, spelende zeeleeuwen. Het leven kan paradijselijk zijn...
Na een wandeling langs het strand is het tijd om onze snorkelvaardigheden uit te testen. De zeeleeuwen lachen zich hier dagelijks een breuk als er weer eens een lading landratten een gevecht levert met de branding. We gunnen het hun van harte en genieten van ons eerste snorkelpartijtje.
Terug naar de boot voor de lunch en een kort stukje varen, naar de westelijke tip van het eiland. Suarez Point is het doel voor onze namiddag-landing en dat wordt een absolute topper!
De zeeleguanen - een uniek dier dat enkel op de Galapagos voorkomt - van Espanola zijn fel groen/rood gekleurd, vandaar hun bijnaam Christmas Iguanas, of Kerstleguanen.
Het is babytijd bij de zeeleeuwen en we smelten elke keer weer als we zo'n piepjong ding tegenkomen....
Ook de Jan-van-Genten zitten met jongen of met eieren, of allebei. Op Espanola komen er twee soorten voor. De blauwvoet Jan-van-Gent of blue-footed Boobie is - samen met de reuzenschildpadden - zowat het symbool van de Galapagos. Ze zijn dan ook onweerstaanbaar met hun felblauwe poten. Maar op Espanola zijn het de Nazca-boobies of masker-Jan-van-Genten die het talrijkst zijn.
Gids José vertelt ons dat Espanola eigenlijk het beroemdst is omwille van de Galapagos-albatrossen. Deze indrukwekkende vogels met een vleugelspanwijdte van meer dan 2 meter, broeden enkel op het eiland Espanola, tussen april en december. Hen zien opstijgen is een indrukwekkend zicht, want omwille van hun afmetingen moeten zij, zoals een vliegtuig, een aanloop nemen alvorens te kunnen opstijgen.
Helaas, voor de albatrossen zijn we te laat. Of toch niet? José heeft natuurlijk al lang in het snuitje dat er nog enkele exemplaren een beetje vertraging hebben... En die mogen wij bewonderen. Het wordt nog beter: alsof het een goed voorbereide act is, demonstreert meneer albatros een perfecte take-off voor onze neus... Wow-moment: check!
Reactie schrijven