Op zondag 26 februari 2017 schoof in een groot deel van Zuid-Amerika de maanschaduw (gedeeltelijk) voor de zon. Een zonsverduistering, dus. Een ringvormige zonsverduistering, om precies te zijn. In een smalle strook van zo'n 50 km. breedte was de verduistering totaal, wat in dit geval betekende dat de zon gedurende een dikke minuut enkel als een dunne ring zichtbaar was.
In Chili liep het totaliteitspad doorheen de 11de regio, dat is de regio Aysén, of Noord Patagonië. Daar regent het in een gemiddelde februari-maand zo'n 20 dagen.... Maar de weergoden waren duidelijk in een goede bui, want ze gunden ons een stralend blauwe hemel...
De waarnemingsplaats lag pal op de centrale lijn, langs de Carretera Austral. Onze lokale gids Erwin, zelf een fervent amateur-astronoom, was speciaal (en met succes) gaan aankloppen bij een boerderij met de vraag of wij mochten postvatten op een heuvel op het erf, met een schitterend 360° panoramisch uitzicht.
Ook in ons gezelschap: Jim Turner, een sympathieke Canadees die we reeds op de luchthaven van Balmaceda tegen het lijf liepen. Zijn missie: finale test van al zijn eclips-gereedschap voor de totale zonsverduistering van 21 augustus 2017, in de Verenigde Staten. Zijn leukste gadget: een drone...
Bekijk onze eclipslocatie vanuit de lucht!
Het leven op een Patagonische boerderij gaat gewoon door, eclips of geen eclips.
Maar naarmate de verduistering vorderde en het koeler en donkerder werd, wisten de ganzen het niet meer zo goed. De paarden keerden terug naar hun stal, om na de eclips opnieuw voor de wijdse weide te kiezen.....
Het verloop van de eclips zoals gezien door de lens van astroreiziger Ronnie Wuyts.
Individuele foto's én samengevoegd tot een filmpje.
En natuurlijk, natúúrlijk, doen we na de eclips wat er na een eclips moet gedaan worden: bubbels drinken!
Onze Chileense gastvrouw had bovendien voor huisgemaakte lekkernijen gezorgd.
Reactie schrijven